Nung freshman sya, chubbita pa pero after one year na nag-LOA pag balik vavavoom ang loka. Pumayat! Maputi si Sally, voluptious ang dating, at pang-Ms. Universe ang long wavy hair. Yun lang, tamad mag-aral.
Naging flight attendant sya nang muli syang mag-LOA at hindi na bumalik sa eskwelahan. Lalong sumexy. At nun nya nakilala ang jowa nya ngayon. Sa La Union na sila nakatira, at nagbi-breed na sya ng cocker spaniels. Yun e maliban sa mga anak nila.
For a time, naburyong sya sa probinsya at nagtrabaho sa Maynila bilang Med Rep (hindi na ata ganito ang tawag ditto ngayon) ng isang starter na local pharmaceutical company. Pinasok ko rin yung ganung trabaho dati e, inayawan ko rin after four months. Mahina ang kita tsaka... mahina ang puso ko sa mga taong malapit nang mamatay.
Habang nasa ganung trabaho sya, dun dumalas si Sally sa bahay. Painom-inom, overnight, two days, hanggang isang maleta na ang bitbit nya at dun na naka-park ang kotse nya. Bago ko pa namalayan, nilalandscape nya na ang garden ko, tinayuan na nya 'ko ng bakod, at naglalagay na ng grout sa tiles ng banyo at kusina ko. Balak pa nga sana nyang pinturahan ng "butter yellow" ang pader ko, whatever the hell that looks like.
Hindi naman sya ever pabigat, I think masaya si Jubilee nung andun sya. Nagluluto, naglilinis, at masarap kasama. Lagi nyang sinasabing hindi nya maintindihan kung bakit ang hilig-hilig kong mag-aral. At lagi ko namang sinasabi sa kanya na magtapos sya ng pag-aaral. Wa epek.
Kapag gabi, kahit sleep na kami ng jowa ko, may I knock at the door ang gaga. Minsan, hindi na 'ko nagising, si jowa na lang, at kinaumagahan ko na nalaman ang masalimuot nyang karanasan sa sala mismo ng bahay ko.
Aysus, madaling araw pala e nagising syang dumudugo ang ulo nya. Parang may malakas daw na tumusok sa ulo nya, suspetsa nya kinagat daw ng daga na sabi naman ng duktor very rare case lalo na puncture wound at isang butas lang. Suspetsa ko, nagalit ang mga multo sa bahay ko kakapanuod nya ng umaatungaw na Phantom of the Opera nung gabi.
Dun na sya nag-umpisang maghakot ng gamit nya pabalik sa bahay ng tiyahin nya. Soon after, bumalik na sya nang tuluyan sa La Union. Ngayon, patext-text at YM na lang kami.
Hindi ang misteryosong puncture wound nya sa ulo o sa kanyang temporary residence sa bahay ko [na nakaranas naman ng maraming home improvements] ang dahilan kung bakit isa si Sally sa mga outstanding characters sa alaala ko. Si Sally ang tanging kaibigan ko na nagpapadala ng kung anek anek sa akin nung nag-exile ako sa Bayombong. Sa tingin ko hindi lang yun dahil marami syang pera nun. Talagang thoughtful si Sally.
Kapag nakipag-kaibigan sya, siryosong kaibigan. Hindi nya ugaling makipagsumahan ng gastos o mga pabor. Sa kanya, tutuong ang kanya ay iyo at ang iyo ay kanya rin. Ang “feel at home” sa kanya ay paghuhugas ng plato, paglilinis ng banyo mo, at paghuhukay ng lupa sa garden mo. Kahit anong bongga ng mga trinkets at shades nya kapag nasa labas na, sa bahay mo mukha syang basahan at nakataas ang paa habang nagkakamay sa pagkain.
Si Sally ang unang kaibigan na ipinakilala kong kapatid ko. Sa kanya ko rin na-confirm na pwede kang maging maganda kahit pango ka. Basta maputi ka.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento